lunes, 30 de noviembre de 2009

Elogio de la variedad y de la ligereza


Los que escribimos blogs... o:
Los que dedicamos  nuestro tiempo a la comunicación. .. o:
Los que perdemos el tiempo copiando páginas que nos han gustado, a veces comentándolas, a veces simplemente dándole un empujoncito para que sigan rodando en este mundo de byets con un simple link al link del link enlazado ... o...
Hay mil oes.
Todos nosotros que escribimos y nos leemos, lo hacemos por que nos gusta.
Por que disfrutamos con lanzar al mundo nuestra parte pequeña de intimidad pública, con la esperanza que alguien nos lea y nos diga "ola, estoy aquí acabo de caer en tu blog, me ha gustado..."
Uno de los motivos que ayer me hicieron agradable la película, sin duda es por compartir sensaciones, dudas y esperanzas con la joven bloguera entre fogones.
Perder el tiempo.
Cuando era pequeño, joven, en fin, cuando otros colores cubrían mi cabeza, me encantaba pasar tardes enteras saltando de página en página de la famosa enciclopedia italiana UTET.
Hoy disfruto saltando de blog a blog, reconociendo palabras, tejiendo telarañas de conceptos sencillos, rebotando por absurdidades, enfadándome por injusticias clamorosas y ocultas.
Es un diario personal, de un logorróico (charlatán) taciturno.

Me hubiese gustado darle yo a Sal y queso los mismos subtítulos de
El bolero de Chavela
Un blog sense cap mena de pretensions i un poti poti de continguts sense cap fil argumental.La meva casa internauta.
No busquis coherència al blog. No n'hi ha.
Un blog sin pretensiones, una mezcla de contenidos sin ningún hilo argumental. Mi casa internauta.
No busques coherencia en el blog, no la hay
Un blog senza pretese, un miscuglio di contenuti senza filo conduttore, La mia casa in internet.

eso

Fuentes:
Desde donde
Por Donde
Hacia donde

1 comentario:

Ester dijo...

Muchísimas gracias,